Lubisz długie wędrówki od schroniska do schroniska? Masz już za sobą przejście najważniejszych szlaków długodystansowych w Polsce, takich jak Główny Szlak Beskidzki czy Główny Szlak Sudecki i szukasz nowego wyzwania? To jest dobry moment, by spojrzeć w stronę wyższych gór. Mam coś dla Ciebie! Austria, a dokładniej Tyrol (region) oferuje fajny pomysł na aktywny urlop w Alpach dla wszystkich fanów trekkingu.
Adlerweg (pl. Szlak Orła, ang. Eagle Walk) to szlak długodystansowy, mający ponad 400 km. Jest bardzo dobrze oznakowany w terenie. Poprowadzony przez kilka pasm górskich gwarantuje różnorodność krajobrazową. Świetnie opracowany na oficjalnej stronie Tyrolu nie wymaga czasochłonnych przygotowań logistycznych. Przebieg szlaku Adlerweg jest tak skonstruowany, że w łatwy sposób można podzielić jego przejście na kilka odcinków zestawionych z poszczególnych etapów. Szlak w Tyrolu Północnym ciągnie się równolegle do doliny rzeki Inn, którą biegnie główna linia kolejowa. W dogodny sposób z końca niemal każdego etapu, można wrócić do punktu wyjścia. Jest to istotne, bo pomimo iż szlak nie tworzy zamkniętej pętli, nie będziemy mieli problemu np z powrotem do pozostawionego na parkingu auta.
Daj się uskrzydlić w Tyrolu!
Poniżej znajdują się wszystkie posty związane z Adlerwegiem, jakie zostały opublikowane na blogu. Kliknij w podpis pod zdjęciem, aby przejść do relacji z opisu przejścia szlaku Adlerweg. Posty zostały pogrupowane według pasm górskich. Zachęcam również zajrzeć do wpisu " ADLERWEG - INFORMACJE PRAKTYCZNE". Jest tam wiele cennych wskazówek oraz omówiony bardziej szczegółowo sam szlak.
Czy
zdobycie alpejskiego trzytysięcznika dla osoby mieszkającej w
Polsce, może być równie proste logistycznie, co wejście na Rysy?
Czy przekroczenie magicznej „trójki z przodu” musi wiązać się
ze żmudnymi przygotowaniami kondycyjnymi, braniem tygodniowego
urlopu, zakupem dodatkowego sprzętu? Czy musi się to wszystko
ocierać o wycieczkę mającą w sobie co nieco z wyprawy? Otóż
nie! I nie musi to być zaraz „naciągany”, najmniejszy
trzytysięcznik, lecz „z krwi i kości” pięknie prezentująca
się góra! W dodatku jeszcze nietknięta dobrami cywilizacyjnymi
takimi jak wyciągi z całym swoim zapleczem zaburzającymi naturalny
krajobraz.
Ze Szlakiem
Wygasłych Wulkanów miałam już rowerowo do czynienia dwa razy.
Nigdy jednak nie chwaliłam się relacjami z podjętych prób, bo obie zakończyły
się podkuleniem ogona i powrotem tego samego dnia do domu z
domieszką rozczarowania. Co było przyczyną? Brak oznakowania w
istotnych miejscach oraz zaawansowane zakrzaczenie bądź tereny ogrodzone, przez które notabene przebiegał szlak. A ja wymyśliłam
sobie, że koniecznie chcę przejechać całość w oryginale, więc
strzeliłam na szlak focha! Stan rzeczywisty Wygasłych Wulkanów mnie po
prostu przerósł. Odebrał mi przyjemność z jazdy na rowerze, ba!
nawet gdybym zdecydowała się na wersję pieszą, to wrażenia wciąż
miałabym takie same. Machnęłam więc ręką i uznałam, że nie
pojawię się na szlaku po raz trzeci, dopóki nie zostaną
wprowadzone jakieś zmiany/porządki.To
najbliższy szlak długodystansowy od mojego miejsca zamieszkania. Cały czas jednak
swędziało mnie na wątrobie, by zgarnąć go do swojego górskiego
CV. Cierpliwie czekałam, aż nade…
Poszukujesz
pomysłu na tygodniowy trekking z namiotem? Podaję sprawdzony i
super przepis: GRAŃ NIŻNYCH TATR. Zaraz, zaraz..., ale że to o
Tatry chodzi? Ano nie! Tatry Niżne to odrębne pasmo górskie,
leżące w całości na terenie Słowacji. Będąc pewnie nie raz na
tatrzańskim szczycie widziałeś je na południowym horyzoncie. Nie
wyglądają strzeliście, z odległości dzielącej do nich około
100 km wydają się być raczej łagodne. Mają jednak swój
niepowtarzalny klimat i szeroki wachlarz różnorodności, stąd te
góry otrzymały określenie: „Karpaty w pigułce”. Tatry Niżne
to idealne miejsce dla włóczęgów krótko i długodystansowych. Są
w nich miejsca i dla lubiących bliskość cywilizacji jak i takie
gdzie przez cały dzień możesz nikogo nie spotkać, co najwyżej
niedźwiedzią kupę lub samego jej właściciela!
Sudety są
wręcz doskonałym celem rowerowych wycieczek. Umiarkowane stromizny
i gęsta sieć leśnych szutrówek, powodują, że tereny te nawet
bez wytyczonych szlaków rowerowych prezentują się niezwykle
atrakcyjnie dla kolarzy górskich. Mimo to, w ostatnich latach
obserwuję gwałtowny przyrost przygotowanych tras, a hitem są
ścieżki typu single track*. Część z nich powstaje nieoficjalnie,
bez jakiegokolwiek rozgłosu. Często uchodzą one naszej uwadze.
Jednak nawet oficjalnym trasom brakuje niejednokrotnie solidnego
marketingu i dopiero gruntowne przeczesanie czeluści Internetu
uświadamia, jak wiele nowych single tracków pojawiło się w
ostatnim czasie. Dla ułatwienia Wam wyboru, a także oszczędzenia mozolnego wyszukiwania informacji,
przygotowałam dla Was to zestawienie.
Uuuu, ale pięknie! Jak ja podziwiam te Twoje długie dystanse.
OdpowiedzUsuńW głowie już kolejne! :)
UsuńDzięki za ten poradnik, też bardzo lubie takie klimaty i wycieczki
OdpowiedzUsuń